Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

1η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού

Τη φετινή χρονιά θεσμοθετήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου κάθε σχολικού έτους, με φετινό θεματικό άξονα: “Ρατσισμός και Διαφορετικότητα, όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι”.

Στο σχολείο μας έγιναν πολλές δράσεις κατά τάξη, ένα μέρος των οποίων ήταν ανοικτό στο κοινό, στα πλαίσια μιας κοινής παρουσίασης μιάμισης ώρας στο προαύλιο του σχολείου.

Α. Δράσεις κατά τάξεις

Α΄ τάξη

(κες Χαβιάρα Στέλλα και Μπεκιάρη Θεοδώρα)

Τα παιδιά παρακολούθησαν ψηφιακό υλικό και συγκεκριμένα το παραμύθι “Ο μαύροςκότσυφας και ο άσπρος γλάρος”:

Ακολούθησε συζήτηση, πάνω σ' αυτό που είδαν τα παιδιά, τα οποία έφτιαξαν και ζωγραφιές σχετικές με το θέμα του παραμυθιού.

Β΄ τάξη 

(κα Μαυραντζά Όλγα)

Τα παιδιά παρακολούθησαν την ταινία μικρού μήκους «Μπαλόνια Ρατσισμού» από το διαδίκτυο.

Ακολούθησε σχετική συζήτηση για τις έννοιες του ρατσισμού, του κοινωνικού αποκλεισμού κλπ. Επίσης, παρακολούθησαν τα εξής παραμύθια:

1. «Η Μπουμπού και η Μπαμπαλού» της Βούλας Παπαγιάννη.

2. «Ο μαύρος Κότσυφας και ο άσπροςΓλάρος» της Κίτυ Κρόουθερ.

3. «Το Ασχημόπαπο» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

4. Διαβάστηκε το παραμύθι από την Ινδία «Η δύναμη της φιλίας».

Στη συνέχεια έγιναν τα ακόλουθα:

1. Τα παιδιά σκέφτηκαν αντιρατσιστικά συνθήματα και τα ζωγράφισαν.

2. Αναζητήθηκαν τέτοια συνθήματα στο διαδίκτυο και εκτυπώθηκαν κάποια.

3. Έφτιαξαν κολάζ με τα συνθήματα αυτά, τα οποία τα έκαναν και σημαιάκια.

4.Φούσκωσαν το "μπαλόνι της φιλίας και της ισότητας" και έγραψαν σε αυτό.

5. Άκουσαν και τραγούδησαν το τραγούδι Αν όλα τα παιδιά της γης (ποίημα του Γιάννη Ρίτσου).

Γ΄ τάξη

Γ΄1

(κα Γερακίτη Ελένη)

Έγινε συζήτηση στην τάξη για τη διαφορετικότητα και γνωριμία με τα δικαιώματα του παιδιού, κάνοντας αντιληπτό ότι, αφού όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα, αν και διαφορετικοί, είμαστε ίσοι.

Γ΄2

(κα Πολατζίδου Μαρία)

Έγινε ανάγνωση του παραμυθιού “Οι εφτά χρωματιστοί ιππότες” και δημιουργήθηκε κολάζ με θέμα “Τα δικαιώματα του παιδιού, μέσα από την τέχνη”.

Δ΄ και Ε΄ τάξεις

(κος Νούλης Γιώργος και κα Κούρτη Νίκη)

Έγινε παρακολούθηση των βίντεο:

           1. «Μπαλόνια Ρατσισμού» (βλ. παραπάνω)

         2. Στο 2ο βίντεο παρακολούθησαν τον Νικ Βούισιτς, έναν νέο άνδρα, χωρίς χέρια και πόδια, να διδάσκει σε σχολείο (προφανώς ως επισκέπτης κι όχι σε μόνιμη βάση) το μάθημα του κουράγιου!

3. Το επόμενο βίντεο παρουσιάστηκε η περίπτωση του Αφροαμερικανού Τζέσε Όουενς, ο οποίος στην Ολυμπιάδα του 1936, στο Βερολίνο της ναζιστικής -τότε- Γερμανίας, κέρδίσε 4 χρυσά μετάλλια και «κατεδάφίσε» τη ρατσιστική θεωρία περί ανωτερότητας της Άριας φυλής, μπροστά στα μάτια του Χίτλερ, που οργισμένος αποχώρησε από το στάδιο για να μην αναγκαστεί να υποστεί το θέαμα της τετραπλής απονομής του χρυσού μεταλλίου σε μαύρο αθλητή:

4. Στο τελευταίο βίντεο φάνηκε πως ο αθλητισμός μπορεί και ενώνει ανθρώπους, λαούς, φυλές και δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς φιλίας, τόσο μεταξύ των συμπαικτών, όσο και μεταξύ των αντιπάλων. Οι μαθητές παρακολούθησαν στην Ολυμπιάδα του 2000, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μετά την απονομή του χρυσού μεταλλίου στην άρση βαρών στον Πύρρο Δήμα, το Γερμανό και το Γεωργιανό αντίπαλό του, που είχαν πάρει το ασημένιο και χάλκινο μετάλλιο αντίστοιχα, να σηκώνουν στα χέρια τον Πύρρο Δήμα και να πανηγυρίζουν μαζί του!

Ακολούθησε συζήτηση με σκοπό τον προβληματισμό και την ευαισθητοποίηση των μαθητών στα θέματα που έθετε το κάθε βίντεο.

     Συζητήθηκε και η φωτογραφία από τον αγώνα της Ελλάδας με την Ακτή Ελεφαντοστού, στο πρόσφατο Μουντιάλ (2014), όπου ο Γιώργος Σαμαράς (αναμφίβολα το πρόσωπο του αγώνα, καθώς ο ίδιος κέρδισε το πέναλτι και πέτυχε το ιστορικό γκολ που έστειλε την Εθνική Ελλάδας στους 16 του Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία), αμέσως μετά το πιο σημαντικό γκολ στην καριέρα του, έσπευσε να παρηγορήσει τον τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας!

Τα παιδιά άκουσαν και τραγούδησαν τα τραγούδια: “Όπου υπάρχει αγάπη”, “Άνθρωπε αγάπα”, "Χέρια σαν κι αυτά" και "Διαφορετικοί".

ΣΤ΄ τάξη

(κος Σπανός Σπύρος και κα Λαγογιάννη Όλγα)

Τα παιδιά μελέτησαν την ιστορία “Το ραγισμένο δοχείο” (λόγω κάποιου τεχνικού θέματος, το αρχείο δεν έχει ήχο και πρέπει να πατήσετε τα βελάκια, πάνω αριστερά στην οθόνη, για ν' αλλάξει σελίδα. Για να το παρακολουθήσετε κανονικά -και με ήχο- πατάτε Download, Open -όχι Αποθήκευση- και προβολή παρουσίασης απ' την πρώτη διαφάνεια).

Έμαθαν πόσο σημαντικό είναι ν' αποδεχόμαστε τις ... “ρωγμές” μας και να τις εκμεταλλευόμαστε θετικά!

Έφτιαξαν κολάζ για τη διαφορετικότητα.

Ζωγράφισαν και δημιούργησαν αφίσες με τα συνθήματα “ΜΠΛΟΚ ΣΤΗ ΒΙΑ”, “ΠΑΣΑ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ” και “ΤΑΠΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ”. Έφτιαξαν και σελιδοδείκτες με τ' ανάλογα μηνύματα. Δημιούργησαν τις “μάσκες της διαφορετικότητας”.

Τ' αγόρια έδρασαν σαν “Προπονητές για 5΄” στο ακόλουθο σχέδιο εργασίας:

Παρακολούθησαν τη σχετική με τη διαφορετικότητα ταινία (34΄, χωρίς λόγια) “Το κόκκινο μπαλόνι”:

Στο μάθημα των Αγγλικών

(κα Κόνδη Αλίκη)

Γ΄ και Δ΄ τάξεις

Προβλήθηκε το βίντεο “The Sneetches” - παραμύθι στ' Αγγλικά για τη διαφορετικότητα και το ρατσισμό - και έγιναν ασκήσεις κατανόησης.

ΣΤ΄ τάξη

Τα παιδιά άκουσαν το τραγούδι “Imagine”. Έγινε εξήγηση του τραγουδιού και του τι πραγματεύεται. Το τραγούδησαν και συζήτησαν πάνω σ' αυτό.

Άλλες δράσεις

Σημαντική ήταν και η συμβολή και άλλων μαθημάτων στη θεματική της ημέρας, όπως των Θρησκευτικών (κα Χρόνη Σοφία), με σχετικές συζητήσεις στην τάξη.

Β. Κοινή παρουσίαση στο προαύλιο

(ανοικτή στο κοινό)

    Τον γενικό συντονισμό της μιάμισης και πλέον ώρας της κοινής παρουσίασης μέρους των δράσεων των εκπαιδευτικών μας τον είχε ο εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής του σχολείου μας κος Σπύρος Δρόσος, ο οποίος ξεκίνησε την παρουσίαση ως εξής: 

"Αγαπητοί γονείς και μαθητές,

το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, αναγνωρίζοντας την «παρεμβατική δυναμική» της Άθλησης και της Δια Βίου Άσκησης στην ισόρροπη ψυχοκινητική ανάπτυξη του μαθητικού πληθυσμού της χώρας, θεσμοθέτησε (ενταγμένη στο ευρύτερο πλαίσιο του «Κοινωνικού Σχολείου») την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού, την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου κάθε σχολικού έτους.

Η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού για το τρέχον σχολικό έτος έχει θεματικό άξονα: «Ρατσισμός και Διαφορετικότητα, όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι».

Όλη η σημερινή ημέρα, λοιπόν, είναι αφιερωμένη σε δράσεις που σκοπό έχουν να κάνουν τα παιδιά να καταλάβουν πώς ο αθλητισμός καταπολεμά τον ρατσισμό, καλλιεργεί το σεβασμό στη διαφορετικότητα και ενώνει τους ανθρώπους.

Εσείς, αγαπητοί γονείς, θα παρακολουθήσετε ένα μόνο διδακτικό δίωρο απ’ αυτές τις δραστηριότητες κι αυτό γιατί η έλλειψη αίθουσας εκδηλώσεων, δεν μας επιτρέπει την παρουσίαση και των υπολοίπων, ειδικά όσων έχουν σχέση με ψηφιακά μέσα (βίντεο, κλπ.), παρά μόνο εκ περιτροπής και σε μία ή δύο τάξεις το πολύ, στην αίθουσα υπολογιστών. Για όποιον, όμως, ενδιαφέρεται, το υλικό αυτό θα αναρτηθεί σύντομα στην ιστοσελίδα του σχολείου μας, στον τομέα «Δραστηριότητες».

Η διαφορετικότητα είναι μια πραγματικότητα που μόνο ομορφιά μπορεί να χαρίσει στη ζωή μας. Φανταστείτε πόσο άσχημο θα ήταν να ήμασταν όλοι ίδιοι! Να γυρίζαμε το βλέμμα μας και ν’ αντικρίζαμε παντού πιστά αντίγραφα του εαυτού μας! Μόνο με εφιάλτη θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε μια τέτοια κατάσταση. Πόσες φορές δεν εκνευριστήκατε όταν κάποιος σας μπέρδεψε με κάποιον άλλον, επειδή του μοιάζατε, ακόμη κι αν αυτός ο άλλος ήταν το μικρότερο ή το μεγαλύτερο αδελφάκι σας;

Είμαστε, λοιπόν, όλοι διαφορετικοί κι έτσι ξεχωρίζουμε από τους άλλους. Άρα, «διαφορετικός» σημαίνει «ξεχωριστός» και αυτό είναι καλό. Αυτό, βοηθά να το καταλάβουμε πολύ καλά ο αθλητισμός. Φανταστείτε, για παράδειγμα, μια ομάδα μπάσκετ. Χρειάζεται ψηλούς, για να μπορούν να σουτάρουν κοντά στο καλάθι, χωρίς το φόβο να κοπεί το σουτ τους απ’ τους αντιπάλους, χρειάζονται όμως και κοντύτερους, για να κατεβάσουν με ασφάλεια την μπάλα, χωρίς τον κίνδυνο να τους την κλέψουν. Η ομάδα κωπηλασίας χρειάζεται δεμένα κορμιά με δυνατά μπράτσα, για να τραβούν γερά το κουπί, χρειάζονται, όμως, κι έναν ελαφρύ και μικροκαμωμένο, με βροντερή φωνή, για να δίνει το ρυθμό, χωρίς να βαραίνει το σκάφος. Όλοι διαφορετικοί, λοιπόν, όλοι ξεχωριστοί, όλοι χρήσιμοι και άρα όλοι ίσοι και αποδεκτοί από την ομάδα -ο καθένας στον τομέα του (σ.σ. ακολούθησαν τα "Παιχνίδια ανάδειξης της αξίας της διαφορετικότητας").

Η Δ΄ τάξη του σχολείου μας θα μας κάνει να το δούμε αυτό στην πράξη, παίζοντας δύο παιχνίδια. Οι ομάδες έχουν χωριστεί επίτηδες με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι διαφορετικές ως προς ένα χαρακτηριστικό τους. Μπορείτε να καταλάβετε ποιο είναι αυτό; (Απάντηση: βαρύτεροι-ελαφρύτεροι) Σε ποια ομάδα θα θέλατε να ήσαστε; (Σηκώνουν χέρι) (σ.σ. Εδώ να σημειώσουμε ότι τα περισσότερα παιδιά σήκωσαν χέρι υπέρ της ομάδας των ελαφρύτερων). Για να δούμε τώρα ποια ομάδα θα νικήσει στο κάθε παιχνίδι.

Το πρώτο παιχνίδι είναι η διελκυνστίδα: οι δύο ομάδες τραβούν ένα σκοινί και όποια καταφέρει να «πάρει» το σκοινί απ’ τη μεριά της, είναι νικήτρια. (Ακολουθεί ο χαιρετισμός και το παιχνίδι,...

...όπου -φυσικά- νικά η ομάδα με τους βαρύτερους. Σχολιάζουμε το αποτέλεσμα και ζητάμε να ξαναδιαλέξουν ομάδα στην οποία θα ήθελαν να είναι) (σ.σ. Αυτή τη φορά οι επιλογές ήταν μοιρασμένες, αφού τα παιδιά κατάλαβαν ότι το να είσαι βαρύτερος μπορεί να είναι και πλεονέκτημα!).

Το δεύτερο παιχνίδι είναι η σκυταλοδρομία: οι παίκτες της κάθε ομάδας με τη σειρά, παίρνουν τη σκυτάλη και τρέχουν μία μικρή απόσταση, πριν δώσουν τη σκυτάλη στον επόμενο. Νικά η ομάδα που θα τελειώσει πρώτη. (Ακολουθεί το παιχνίδι, ...

...όπου -φυσικά- νικά η ομάδα με τους ελαφρύτερους και οι ομάδες δίνουν τα χέρια και αποχωρούν. Ξανασχολιάζουμε το αποτέλεσμα)

Νομίζω ότι φάνηκε καθαρά, μέσα απ’ τις δύο αυτές δραστηριότητες ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός και γι αυτό ξεχωριστός και γι αυτό χρήσιμος. Θα πάρω το βαρύτερο παιδί μου να με βοηθήσει να κουβαλήσω τα ψώνια, αλλά θα χρειαστώ και το ελαφρύτερο παιδί μου για να προλάβει το λεωφορείο και να πει να περιμένει λίγο για να μη το χάσω."

      Στη συνέχεια η ΣΤ΄ τάξη, μαζί με την Β΄ τάξη τραγούδησαν το τραγούδι « Διαφορετικοί» του συγκροτήματος «Αερικά & φίλοι».

 

Η ΣΤ΄ τάξη εμφανίστηκε με τις μάσκες της διαφορετικότητας, ενώ τα παιδιά της Β΄ τάξης α) παρουσίασαν το κολάζ με τα αντιρατσιστικά συνθήματα,...

   

...β) κάθε μαθητής παρουσίασε το δικό του σημαιάκι με το σύνθημα...

  
...και γ) πέταξαν ψηλά το μπαλόνι της φιλίας και της ισότητας όλοι μαζί. 

Η συνέχεια ανήκε και πάλι στη Β΄ τάξη και τα "Παιχνίδια ανάδειξης της αξίας της διαφορετικότητας", όπου αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να σπάσουμε την προκατάληψη ότι στα παιχνίδια νικάει πάντα ο πιο δυνατός κι ο πιο γρήγορος, ιδιότητες που, σ' αυτή την ηλικία, θεωρούν ότι τις κατέχουν περισσότερο τ' αγόρια. Ας δούμε όμως πως παρουσιάστηκε το παιχνίδι από το Γυμναστή μας:

"Το επόμενο παιχνίδι θα το παρουσιάσει η Β΄ τάξη. Οι ομάδες διαφέρουν σε τι; (Απάντηση: αγόρια-κορίτσια) Σε ποια ομάδα θα θέλατε να ήσαστε; (Σηκώνουν χέρι) (σ.σ. η επιλογή αυτή τη φορά είχε να κάνει με την αλληλεγγύη του καθενός στο ...φύλο του!). Για να δούμε τώρα, ποια ομάδα θα νικήσει. Το παιχνίδι είναι η μεταφορά μπάλας: οι ομάδες είναι σε σειρά και ο πρώτος δίνει την μπάλα στον από πίσω του κι αυτός στον επόμενο, μέχρι να φτάσει στον τελευταίο, ο οποίος έρχεται μπροστά και ξαναρχίζει τη διαδικασία. Νικά η ομάδα που θα έρθει και πάλι μπροστά πρώτος ο αρχηγός της. (Ακολουθεί ο χαιρετισμός και το παιχνίδι, ...

 ...όπου -συνήθως- νικά η ομάδα με τους κορίτσια, αφού, σ’ αυτή την ηλικία, είναι προσεκτικότερα απ’ τα αγόρια, και οι ομάδες δίνουν τα χέρια και αποχωρούν. Σχολιάζουμε το αποτέλεσμα)."

Στη συνέχεια τα τμήματα της Α΄ τάξης παρουσίασαν, μέσω δραματοποίησης, το τραγούδι "Αν όλα τα παιδιά της γης", σχηματίζοντας τον κύκλο, που αναφέρει το τραγούδι ότι αγκαλιάζει τη γη, στην αρχή μόνα τους, μετά με τη συμμετοχή και των μεγάλων ...

...και, τέλος, με τα "πουλιά" και τα "λουλούδια", που τα βλέπουμε εδώ να περιμένουν ανυπόμονα το σχετικό στίχο!

Μετά, ο γυμναστής του σχολείου μας παρουσίασε το τελευταίο ζευγάρι από τα "Παιχνίδια ανάδειξης της αξίας της διαφορετικότητας":

"Η Ε΄ τάξη θα μας δώσει τώρα, μέσα πάντα απ’ τον αθλητισμό, άλλο ένα παράδειγμα για την αξία της διαφορετικότητας. Μπορείτε να διακρίνετε σε τι διαφέρουν οι δύο ομάδες; (Απάντηση: ψηλότεροι-κοντύτεροι) Σε ποια ομάδα θα θέλατε να ήσαστε; (Σηκώνουν χέρι) (σ.σ. αυτή τη φορά οι επιλογές μοιράστηκαν σχεδόν εξίσου). Για να δούμε τώρα, ποια ομάδα θα νικήσει στο κάθε παιχνίδι.

Το πρώτο παιχνίδι είναι οι 5 πάσες: οι παίκτες της κάθε ομάδας προσπαθούν να φτάσουν τις 5 πάσες, χωρίς να πάρει ή να διώξει την μπάλα η άλλη ομάδα. Κάθε επιτυχία είναι ένας πόντος. (Ακολουθεί ο χαιρετισμός (σ.σ. στη φωτογραφία που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα παιδιά χαιρετούν κανονικά το ένα το άλλο, παρά το γεγονός ότι η προσοχή του γυμναστή τους είναι στραμένη αλλού, κάτι που φαίνεται να το χαίρεται ιδιαίτερα η διευθύντριά μας!) ...

...και το παιχνίδι, ...

...όπου -φυσικά- νικά η ομάδα με τους ψηλότερους. Σχολιάζουμε το αποτέλεσμα και ζητάμε να ξαναδιαλέξουν ομάδα στην οποία θα ήθελαν να είναι) (σ.σ. αυτή τη φορά, έχοντας υπόψη τους ποιους ευνόησε το πρώτο παιχνίδι, σχεδόν όλα τα παιδιά διάλεξαν τους κοντύτερους!).

Το δεύτερο παιχνίδι είναι η σκυταλοδρομία με «σπηλιές»: πρόκειται για μια σκυταλοδρομία μικρής απόστασης, κατά την οποία οι παίκτες περνούν μέσα από κυρτωμένα στρώματα (σπηλιές). Νικά η ομάδα που θα τελειώσει πρώτη. (Ακολουθεί το παιχνίδι,...

 ...όπου -φυσικά- νικά η ομάδα με τους κοντύτερους (σ.σ. κατά τη διάρκεια του αγώνα, ένα ολόκληρο σχολείο φώναζε ρυθμικά με ενθουσιασμό: "κοντοί! κοντοί!") και οι ομάδες δίνουν τα χέρια και αποχωρούν. Ξανασχολιάζουμε το αποτέλεσμα)

Νομίζω ότι φάνηκε και πάλι καθαρά η αξία του κάθε χαρακτηριστικού που μας κάνει διαφορετικούς απ’ τους άλλους. Θα χρειαστώ το ψηλότερο παιδί μου για να μου πιάσει κάτι που βρίσκεται σ’ ένα ψηλό ράφι, αλλά θα χρειαστώ και το κοντύτερο παιδί μου για να τρυπώσει στο σπίτι από το παραθυράκι της κουζίνας, επειδή, κατά λάθος, κλειδώθηκα έξω απ’ το σπίτι."

Σειρά τώρα είχε η Γ΄ τάξη με το Γ΄1 να παρουσιάζει τα δικαιώματα του παιδιού, διαβάζοντας κάθε παιδί από ένα δικαίωμα:

Το Γ΄1 έκλεισε την παρουσίασή του παίζοντας ένα όμορφο παιχνίδι από τις Φιλιππίνες, που λέγεται "Γόρδιος δεσμός":

Το Γ΄2 παρουσίασε στην αυλή, μέσω δραματοποίησης, το παραμύθι για τη διαφορετικότητα "Οι εφτά χρωματιστοί ιππότες":

Εδώ σημειώνουμε ότι, όπως φαίνεται και στο πίσω μέρος των παραπάνω φωτογραφιών, κατά τη διάρκεια της κοινής παρουσίασης, ένα μεγάλο μέρος από τα έργα που είχαν δημιουργήσει τα παιδιά λειτούργησε σαν το καλύτερο φόντο των εκδηλώσεων και το κολάζ του Γ΄2 "τα δικαιώματα του παιδιού μέσα από την τέχνη" δεν θα μπορούσε να λείπει απ' αυτό:

Την κοινή παρουσίαση έκλεισαν τα ακόλουθα λόγια του εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής του σχολείου μας κου Σπύρου Δρόσου: 

"Αγαπητοί γονείς και μαθητές, ο αθλητισμός βοηθά και στην καταπολέμηση του ρατσισμού, αφού η διαφορετικότητα δεν ισχύει μόνο για τα πρόσωπα αλλά και για τους λαούς και τις φυλές. Παράδειγμα, το ανατομικό πλεονέκτημα της μακρύτερης πτέρνας στη μαύρη φυλή, που παρέχει σημαντικό πλεονέκτημα στο τρέξιμο και τα άλματα. Στην Ολυμπιάδα του 1936, στο Βερολίνο της ναζιστικής -τότε- Γερμανίας, ο Αφροαμερικανός Τζέσε Όουενς κερδίζει 4 χρυσά μετάλλια και «κατεδαφίζει» τη ρατσιστική θεωρία περί ανωτερότητας της Άριας φυλής, μπροστά στα μάτια του Χίτλερ, που οργισμένος αποχωρεί από το στάδιο για να μην αναγκαστεί να υποστεί το θέαμα της τετραπλής απονομής του χρυσού μεταλλίου σε μαύρο αθλητή.

Αντίθετα, το πρόσφατο παράδειγμα του γεννημένου και μεγαλωμένου στην Ελλάδα -νιγηριανής καταγωγής- παίκτη του μπάσκετ Γιάννη Αντετοκούμπο, που δοξάζει την Ελλάδα, τόσο στο αμερικανικό πρωτάθλημα μπάσκετ (το γνωστό ΝΒΑ), όσο και σαν παίκτης της Εθνικής μας ομάδας, δείχνει ότι η αποδοχή -και όχι ο αποκλεισμός- του διαφορετικού, μόνο σε καλό μπορεί να μας βγει.

Τέλος, ο αθλητισμός έχει μια «μαγική» θα λέγαμε ιδιότητα, να ενώνει ανθρώπους, λαούς , φυλές και να δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς φιλίας, τόσο μεταξύ των συμπαικτών, όσο και μεταξύ των αντιπάλων. Ένα παράδειγμα: Στην Ολυμπιάδα του 2000 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μετά την απονομή του χρυσού μεταλλίου στην άρση βαρών στον Πύρρο Δήμα, ο Γερμανός και ο Γεωργιανός αντίπαλός του, που είχαν πάρει το ασημένιο και χάλκινο μετάλλιο αντίστοιχα, σηκώνουν στα χέρια τον Πύρρο Δήμα και πανηγυρίζουν μαζί του!

Αλλά, γιατί ν’ ανατρέχω σε άλλα παραδείγματα, από τη στιγμή που ένα από τα λαμπρότερα τέτοια παραδείγματα αποτελεί μέρος της ιστορίας του δικού μας σχολείου, του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Ξυλοκάστρου; Ήταν το 2010, όταν η ομάδα των κοριτσιών μας στο βόλεϊ, έχοντας νικήσει στον πρώτο της αγώνα, πήγε στο Δερβένι για ν’ αντιμετωπίσει την ομάδα του εκεί Δημοτικού Σχολείου. Το πρώτο σετ το πήραμε σχετικά εύκολα και αυτό έκανε κάποια από τις παίκτριες του Δερβενίου να μπει δακρυσμένη στο γήπεδο για το δεύτερο σετ. Και τότε, εκεί, πάνω στο φιλέ που χώριζε τις δύο ομάδες, μια δικιά μας παίκτρια -αξίζει ν’ αναφερθεί τα’ όνομά της-, η Μ. Κ., έδωσε κουράγιο στην αντίπαλό της με τα εξής λόγια: «Έλα, δεν πειράζει! Παιχνίδι είναι. Τώρα νικάμε εμείς, μετά μπορεί να νικήσετε εσείς». Πράγμα και το οποίο έγινε, αφού η ομάδα του Δερβενίου πήρε τα άλλα δύο σετ και μας απέκλεισε από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Θυμάμαι, μάλιστα, ότι όταν τους συγχαίραμε για τη νίκη τους, τους ευχηθήκαμε να έχουν καλή συνέχεια και να βγουν πρώτες στην Κορινθία, ώστε να λέμε ότι νικηθήκαμε μόνο απ’ τους πρώτους. Από εκείνη τη στιγμή, με πυρήνα τη φιλία των δύο παικτριών, δημιουργήθηκαν κι άλλες φιλίες, με αποτέλεσμα στους υπόλοιπους αγώνες τους και μέχρι και τον τελικό, τον οποίο κέρδισαν -να που έπιασαν οι ευχές!-, οι παίκτριες της ομάδας μας να είναι από τους πιο θερμούς οπαδούς του Δερβενίου και φυσικά να πανηγυρίσουν μαζί τους την κατάκτηση της πρώτης θέσης!

Αθλητισμός σημαίνει αγώνας. Και οι κοινοί αγώνες είναι αυτοί που δένουν τους ανθρώπους, πολύ περισσότερο απ’ την καλοπέραση και τις διασκεδάσεις.

Επιδιώξτε να αγωνιστείτε με τον διαφορετικό από εσάς και θα βγείτε κερδισμένοι. Αν αγωνιστείς στο τρέξιμο εσύ που είσαι δυνατός με κάποιον που είναι γρήγορος, θα γίνεις πιο γρήγορος απ’ όσο είσαι τώρα. Κι αν αυτός ο γρήγορος αγωνιστεί μαζί σου στη δύναμη, θα γίνει πιο δυνατός απ’ όσο είναι τώρα. Απ’ αυτόν που είναι ίδιος μ’ εσένα δεν έχεις να κερδίσεις πολλά, γιατί ό, τι έχει το έχεις κι εσύ. Απ’ αυτόν, όμως, που είναι διαφορετικός από σένα, έχεις να κερδίσεις πολλά. Αλλά, ακόμα κι αν δεν είχες τίποτα άλλο να κερδίσεις απ’ αυτόν, κάνοντάς τον παρέα και παίζοντας μαζί του, θα κερδίσεις το σημαντικότερο: έναν ακόμα φίλο!

Σας ευχαριστώ!"